Publika, Lika Zakaşvili: “Yaradıldığımız gündən bəri biz daima ictimai məsələlər üzərində düşünməyə çalışmışıq: İnsanları nə narahat edir, media cəmiyyət üçün vacib olan hansı mövzulardan danışmalıdır ki, insanların həyatında olan problemləri həll etsin. Eləcə də, bizim üçün olduqca əhəmiyyətli olan, işıqlandırdığımız mövzuları aiddiyyatı olan adamların danışmasıdır. Biz düzgün səsləri, düzgün respondentləri, düzgün ekspertləri tapmaq üçün çox səy göstəririk... Bunlar, ictimaiyyətə danışmalı olduğu bu və ya digər məsələni araşdıran və ona aid olan adamlardır. Oxucu sizin əsaslı rəy təqdim etmək üçün əlinizdən gələni etməyə çalışdığınızı görəndə bu onda həm də müəyyən etimad yaradır. Biz istifadəçilərimizin platformamızda keçirdikləri vaxtı qiymətləndiririk və onlara qərar qəbul etmələrinə, rəy formalaşdırmağa və müəyyən təsəvvürlər yaratmağa kömək edəcək əsaslandırılmış rəy təklif etməyə özümüzü borclu hesab edirik. Ən əsası, bizim əsas marağımız həmişə ictimaiyyət olub və dəyişməz olaraq qalır, bunu bizim auditoriya görür. Yəqin bu etibarın elə əsas səbəbidir və çox xoşbəxtik ki, oxucularımız bizə ümid bəsləyir”. 

Aprel, Xatiya Ğoğoberidze: “Aydındır ki, biz bu etimada görə çox sevinirik. Təriflər və mükafatlar, əlbəttə ki, gözəldir, amma bir jurnalist kimi mən, ən çox, mənim məhsulum nəyisə dəyişdiyi vaxt məmnun oluram. Məsələn, konkret olaraq bir adamın acınacaqlı vəziyyətindən danışandan sonra buna müvafiq ölçü götürülürsə. Bu, hətta qadınlara qarşı zorakılığa da aid edilə bilər. Zülmdən, eləcə də, sistemin necə ədalətsiz olmasından danışanlara tribuna verirsən. Kimsə sənin yanına gəlir, ümumiyyətlə, bu barədə danışmaq istəmədiyini deyir, ancaq sənə güvəndiyini və ona görə səninlə bu haqqda danışacağını söyləməsi çox sevindiricidir. Bu, böyük bir məsuliyyətdir, amma o anda başa düşürsən ki, nəyisə düzgün edirsən, çünki insanlar sənə güvənirlər. Bizim məqsədimiz də insanların bizə güvənməsi və ümid bəsləməsidir. Xüsusilə də qadınlar və cinsi azlıqlar, çünki bizim istiqamətimiz budur. Ümumiyyətlə, biz istəyirik ki, bütün qruplar bilsinlər ki, əgər onlara təzyiq edilirsə, biz onların tərəfindəyik. Biz, bu ölkədə müxtəlifliyin, bərabərliyin olması və heç kimin kimliyinə görə təqib olunmaması üçün mübarizə aparırıq. Lakin, unutmayaq ki, bizim, jurnalistlərin rolu bizim üçün nə qədər hörmət etdiyimiz adam olsa belə, ətrafımızdakıların nəyin bəyəndiyini deyil reallığı göstərməkdir. Elə dövrlər ola bilər ki, bizim standartlarımız kimlərinsə maraqları ilə üst-üstə düşə, bəzən də onların maraqlarından kənara çıxa bilər. Media konkret şəxslərin deyil, ictimaiyyətin mənafeyindən çıxış etməli, öz vicdanının diktəsinə tabe olmalıdır”. 

Realpolitik, Aka Zarkua: “İlk üç gün jurnalistləri məqsədli şəkildə döyürdülər. Onlara jurnalist olduğunu deyəndə buna cavab olaraq onlardan şərh gəlirdi ki, - elə məhz jurnalist olduğuna görə. Sonrakı günlərdə daha jurnalistlərə belə hücumlar etmirdilər, bu da sübut edir ki, bizi döydükləri zaman onlara belə əmr verilmişdi. Bu adi hesablaşma idi. Mən hücuma məruz qalanda elə də bir şey çəkmirdim. Mən sadəcə olaraq tək idim, onlar bu şansdan istifadə etməkdən imtina edə bilməzdilər. Bu günlərin mənə öyrətdiyi “ani vəziyyəti” dərk etmək idi... Nə vaxt və hansı təhlükə ilə üzləşdiyinizi anlamaq və buna uyğun hərəkət etmək və ən əsası isə vəziyyəti müşahidə etmək və necə işləyə biləcəyinizi hesablamaq. Özünü kritik anların içinə atmaq vacib deyil. Ancaq aydındır ki, təhlükəyə görə geri çəkilə bilmirsən. Belə bir ifadə var, yanğınsöndürən, polis və jurnalist fəlakət yerindən qaçan yox, əksinə, ona doğru qaçan üç peşə sahibləridir. Düzünü desəm, bu aksiyalar zamanı mən jurnalistikanı, bu peşənin əhəmiyyətini daha da dərk etdim və peşə seçimimin yeni ölçülərini də gördüm”. 

OC Media, Mariam Nikuradze: "İndiki rolum, menecer kimi, meydanda olmaq mənim vəzifəm deyil ancaq buna, orda olmağa mənim öz istəyim var. Mən bu prosesi sevirəm və mənə maraqlıdır, ki bu xaosda yerində baş verənləri göstərən, həm hiss olunan, həm də başa düşülən maraqlı kadrı necə çəkə bilərəm? Etirazların elə ilk günündə fotoaparatımı sındırdılar və sonrakı günlərdə artıq yaxşı kameramın olmamasına bir az üzüldüm ki, məncə daha yaxşı fotolar çəkə bilərdim. Ümumiyyətlə, çəkiliş prosesində təhlükəsizlik haqqında çox fikirləşirəm. İlk dəfə 2019-cu ildə polis qüvvəsindən istifadə edildi və o vaxtdan daima avadanlıqlarımızı təkmilləşdiririk. Lakin elə də olmamalıdır ki, təhlükəsizlik haqqında o qədər düşünəsən, sonra ümumiyyətlə kadr çəkə bilməyəsən. Harada risk etməyin dəydiyi və orada olmağın mənası olmadığı  həmin ortaq vacib xətti tapmaq lazımdır. Hansı kadrlar üçün risk etməyə dəydiyinə gəlincə, ilk növbədə bu, zorakılığın miqyasının və dərəcəsinin göründüyü yerdir. Məsələn, on beş polis yerə yıxılmış adamı döyürsə, insanlar bunu görməlidir. Bu zaman yaxına getmək risklidir, dönüb sizə də hücum edə bilərlər, amma biz bu cür görüntüləri ictimaiyyətə çatdırmalıyıq”. 

Mautskebeli, Natia Karçiladze: “Şəxsən biz, özümüzü fəal jurnalistlər kimi görürük. Biz klassik anlamda jurnalist olmaya bilərik, elə buna görə də, əgər biznes və işçilər arasında məsələ olarsa, platformanı ancaq işçiyə verəcəyik, çünki biznesin fikrini səsləndirmək üçün onsuz da min platforması var. Mən o sərhəddin hardan keçdiyini bilmirəm, amma etməyəcəyimiz tək bir şey, məqsədli şəkildə yalan yaymamaq olacaq. Məlumatı yerləşdirməzdən əvvəl mənbə ilə dəfələrlə yoxlayır və aramızda da çox müzakirə edirik. Məsələn, podkastlar olanda biz özümüz də tez-tez fikirlərimizi bildiririk. Bizim mövqeyimiz belədir ki, haqsızlığı gördüyün zaman, bu artıq faktdır. Adam işdən azad olunanda, əziləndə, qadın öldürüləndə, bu artıq faktdır, qiymətləndirmə deyil. Hesab edirəm ki, bu baxımdan müasir jurnalistikanın da yenidən qurulmasına ehtiyyac var, məsələn, standart kimi nələr hesab olunmalıdır və bu gün hesab edilənlərə dair yeni baxışlar lazımdır." 

“Batumelebi” Manana Kveliaşvili: “Çox böyük zəhmətlə. Bəzən elə hal olub ki, “Batumelebi”nin jurnalisti kiçik, sıradan bir xəbəri yoxlamaq üçün çox vaxt və enerji sərf edib, yoxlama çox vaxt tələb etdiyindən xəbəri yayımlamaq geçikib, amma sonda oxuculara ancaq dəqiq məlumat çatıb. Bununla yanaşı, “Batumelebi” evsiz-eşiksiz adamlar, qaçqınlar, ekomiqrantlar, sosial cəhətdən həssas qruplar, müxtəlif səbəblərə görə əzilən qruplar, miqrant qadınlar və ya başqaları kimi tamamilə bütün həssas qruplar haqqında xəbəri işıqlandırıb və işıqlandırmaqda davam edir. Bu illər ərzində elə bir qrup, elə bir mövzu qalmadı ki, “batumelebi” ona toxunmasın. Müvafiq olaraq elə etimad burdan irəli gəlirdi - insanlar gördülər ki, onların problemlərini görən və işıqlandırılmasına səy göstərən media var”.

“Batumelebi” Manana Kveliaşvili: “Müstəqil Gürcüstan tarixində Mzia Amağlobeli ilk siyasi məhbus, ilk vicdan məhbusu və ilk qadın jurnalist məhbusudur. İndi ölkədə belə bir hiss var ki, artıq qanunun aliliyi yoxdur, ona görə də insanlar haqq və ədalət axtarırlar. Hazırda, sizə bu müsahibəni verərkən, Mzia Amağlobelinin ədalətsizliyə etiraz olaraq həbsxanada aclıq aksiyası keçirdiyinin 23-cü gecəsidir. Əgər ədalət siyasi motivli olmasaydı, Mzia Amağlobeli indi həbsxanada olmazdı. 

Biz qadın media menecerinin qanunsuz məhbus olduğu bir reallıqda yaşayırıq. Onun birinci, eləcədə ikinci qanunsuz həbsi stiker vurduğuna görə idi, cinayət qanunvericiliyinə əsasən həbs də qanunsuz olub. Mzia Amağlobeli cinayət əməli törətməyib və onun cinayətlə həbs olunması üçün heç bir əsas olmayıb. Ona görə də hər iki həbs qanunsuzdur və məhz buna görə də Mzia Amağlobeli siyasi məhbusdur. 

Jurnalistləri Rusiyada həbs edirlər, jurnalistləri Belarusiyda həbs edirlər, jurnalistləri diktatura və avtokratik rejimlərdə həbs edirlər. Bu, mənim üçün o deməkdir ki, hakimiyyət indi bu ölkədə demokratiyanın işığını söndürməyə çalışır, çünki azad mətbuat olmadan demokratiya ola bilməz. Mzia Amağlobeli son 24 ildə özünü və həyatını bu ölkədə azad, qərəzsiz və etik standartları qoruyan jurnalistikaya, azad mediaya həsr etmiş şəxsdir.”Batumelebi” həqiqət axtarışında çox çətinliklərə sinə gəldi, çünki o əsas dəyər üzərində dayanıb və durmağa davam edir. Ona görə də nəşrimizin tarixi mənə inam verir ki, min bir yaradan sonra qurtuluş tamamilə mümkündür”.