ქალების ყოველდღიურობა სავსეა ხილული თუ უხილავი ბარიერებით, რომლებიც იმდენად ფესვგადგმულია, რომ საზოგადოების მხრიდან პრობლემად არც აღიქმება.
გენდერული როლებით განსაზღვრულ რეალობაში უყურადღებოდ რჩება ის სირთულეები, რომელთა დაძლევაც ქალებს ყოველღიურად უწევთ.
წინასწარ განსაზღვრული სამუშაო სფეროები, ფინანსურ რესურსებზე წვდომის ნაკლებობა და საშინაო შრომის არაღიარება — ეს მცირე ჩამონათვალია იმ ბარიერებისა, რომლებიც ქალთა ცხოვრების თანმდევად იქცა და აფერხებს მათი რეალიზების პროცესს.
გოგონებს ბავშვობიდან უწესებენ ქცევისა და ეტიკეტის განსაზღვრულ ჩარჩოს, საგანმანათლებლო სისტემა კი უზღუდავს ინტერესებისა და შესაძლებლობების არეალს.
ეს ყველაფერი ზრდასრულ ასაკში გამოიხატება იმაში, რომ ქალებს აქვთ დაბალი თვითშეფასება, სამსახურში დაწინაურება კაცებზე მეტად უჭირთ, არ აღიქმებიან ლიდერებად და ღირსეულ თანამშრომლებად. გარდა ამისა, სექსუალური ძალადობისა და შევიწროების მსხვერპლები უმეტესად ქალები ხდებიან — ევროკავშირის წევრ ქვეყნებში მცხოვრებ ყოველ მეორე ქალს გამოუცდია სექსუალური შევიწროება სამსახურში — თუმცა ამ ტიპის ძალადობასთან ბრძოლის დროს საქართველოში უდიდესი ბარიერია გაუმართავი საკანონმდებლო სისტემა.
ფემინიზმი იბრძვის იმისთვის, რომ პირველ ყოვლისა, საზოგადოებამ და სახელმწიფომ დაინახოს ის რეალობა, რომელშიც ქალებს უწევთ ცხოვრება, აღიაროს ბარიერები, როგორც რეალური პრობლემა, და შეიმუშაოს მათი დაძლევის პოლიტიკა.
მთავარი სურათი: dribbble / Fairooz Nawar
